Cuneo

Hoe geluk soms in kleine dingen kan zitten.

Was bezig de moto aan het optuigen na het middagmaal als ik vanuit mijn ooghoek twee kerels van een jaar of 18 opmerk...ze hielden me nauwlettend in de gaten...geruime tijd...

Dan komt 1 van hen plots naderbij...komt op een halve meter afstand van
me staan...drentelt rond mij...ik kijk op, en hij kijkt recht naar mij...moto stamelt hij...

???

In mijn beste italiaans vraag ik hem wat hij wil...

moto...foto...

Ok zeg ik hem, trek maar...er was ondertussen nog een vrouw bij komen staan...

Niks gebeurde...

Na nog een paar minuten en voortdurend heen en weer geloop van de twee jongens rond de moto, zegt hij terug "moto, foto"... van mij of van jou vraag ik hem...complete stilte...

Aah! Ok, ik had het door: hij wilde wellicht zelf op de moto zitten en dan getrokken worden...

Yep! 

Hij sprong alras op het zadel en ik hield de moto vanachter vast in geval hij met zijn voeten niet aan de grond kon...lukte hem wel, maar amper...tante kwam alras kiekjes schieten en daarna was het de beurt aan kompel nummer 2...zelfde scenario en nadien van tante en de jongens wel honderd keer mille grazie mogen horen...de jongens stonden werkelijk te beven op hun benen van pure opwinding en konden plots kirren als een bende uitgelaten bakvisjes ;=)

Ze kropen in hun autootje. Ik zag dat het Roemenen waren.

Bijna zelfde tafereel toen ik deze morgen in het hol van pluto tankte...oud besje kon niet weergeven en gaf me te veel terug...zodat ik haar nadien nog twee cent moest geven...ik gaf haar tien cent, en ze leek wel in de zevende hemel...haalde er spontaan god en 37 aartsengelen bij om mij een paradijs met 36 vestaalse maagden te beloven leek het wel.