donderdag 30 juli 2009

Cierp-Gaud

Tourmalet. Gavarnie. Pic du Midi. Lourdes zelfs. Ronkende namen voor
de modale Vlaming, want van de koers en de kerk kan die wel meepraten.
Deze namiddag viel het me in Albi op dat er maar drie restaurants hun
oorsprong niet konden loochenen: één van Brussel, één van Namen en
zelfs één genaamd "Dame de Liège". Da's in de Katharenstreek. 'k
Weet niet wat precies Belgen naar hier zou trekken...is het de
vochtige lucht die terug Noordwesteuropees aanvoelt? Is het het vlees?
Ik bedoel: 'k heb nog nooit zoveel vlees, charcuterie en paté op mijn
schotel zien liggen (assiette gascogne). Zóóveel vlees hoort bij mijn
weten niet thuis in een mediterrane cultuur...hier moet wat anders in
het geding zijn: of 't zijn de bergen (wat ik betwijfel, want zelfs
diep in de Apennijnen of hoog in het Pindos-gebergte kom je deze
hoeveelheden niet tegen)...of dit is een ander volk. Dat laatste zou
best kunnen: je ziet terug roodharigen en de mensen zijn een heel stuk
kleiner, ronder en meer gedrongen. Met opvallend grote hoofden in
vergelijking met hun lichaam. Is dit Baskisch?
Hoedanook, ik zie dat de Franse Pyreneeën er door hun ronde vorm
bedrieglijk onschuldig uitzien. Niet alleen zijn de toppen in dikke
mist gehuld, maar ze zijn ook veel groener als ik had verwacht...veel
neerslag dus. Als ik de foto's bekeek in het restaurant dan logen die
er niet om: sneeuw, ijs en kloven. Van beneden aan de oostelijke
doorgang in Perpignan naar boven kijkende, had ik dat nooit vermoed.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten